”Küçük şeyler için teşekkür edince büyük şeyler gelir.” – Atasözü
Gerçek, Bir'likte. Dönüşüm, kararlı bir güç gerektirir.
Merhaba,
Bir gün bir bebek…
Bir gün bir yetişkin…
”Ne ara nasıl bu kadar çabuk büyüdük?” ya da ”Nasıl geçti bir hayal gibi?” söylemleri yılların dostluklarında dile gelen ya da en zorlandığınız durum/olay/kişiler ile yaşadıklarınızın içerisinde bir çözüm arayışına zorlandığınızda kendiniz ile içsel konuşmalardandır. Bir anda, gözünüzde, birbiri ardına sıralanan film karelerini önceliklerine göre hissedersiniz. Yaş alsak da içimizde büyüyemeyen çocukla birlikte!
Dışsal dünyanın koşullarına göre bir hayat ve içimizde nasıl büyüteceğimizi bilemediğimiz çocuk dediğimiz gerçekte nedir?
Bir an durun ve isterseniz gözlerinizi de kapatın. İçsel dünyanıza bir bakışla gözlemleyin. Bir anlık bakışınızla hangi, neleri duydunuz, hissettiniz, gördünüz, dinlediniz? Hangi duyguların size dokunduğunu, hatta kalbinize ıstırap verdiğini hissettiniz?
Çoğumuzun korkuları vardır. Nedir bu korkular? Nereden, nasıl geldi? Hiç bir fikrimiz yoktur. Ancak çoğu zaman emin olmadığımız, emin olmaya zorladığımız, zorlandığımız bir sebep arayışımız vardır. Bu ne iyidir, ne de kötü. Önemli olan bu durumdan nasıl ilerlediğimizdir.
Hayat ile aranızda nasıl bir ilişkiye sahipsiniz?
Barış sizinle olsun. Sevgiler, saygılar.
Arzu Aykın
BÜTÜNÜN DENGESİ 
Yorum bırakın