”Tek bir kelime bizi dünyanın bütün yükü ve acısından kurtarır. O kelime sevgidir.” – Sofokles

Gerçek, Bir'likte. Dönüşüm, kararlı bir güç gerektirir.
Merhaba,
Başarı kavramı ile tanışmak çocukluğumuzda başlar.
Başarı!
Evde ebeveynlerin, okulda öğretmenlerin yaptığı, bizleri bir dizi eylemlere sürükleyen söylemleri… Rekabet ve hırs kavramlarıyla ve diğer tüm eylemlerin birlikteliğinde bir savaşa dönüştürülen ve savaşın orta yerinde ne yapmanız bazen de ne yapmamanız gerektiğini söyleyen kişiler ve sizin ne yapacağınızı bilemediğiniz durum/olaylar…
Belki bir travmaya bile dönüşmüş olabilir hayatınızın bir kaç alanında. Danışan görüşmelerinden ve kendi deneyimlerimde gördüğüm kişi başarıya takılmış, iş ve ilişkileri birbirine girmiş, karmaşık, tatminsiz hisler içerisinde, olmadık yerlerde çözüm arıyor. Sonuçlarını tahmin edebilirsiniz. Nasıl mı? Hayatınızda gördüklerinizden, deneyimlediklerinizden ve sizde bıraktığı izlerden, duygu yüklerinizden.
Bu, insan denen canlının gelişiminde (duygusal, zihinsel, fiziksel) bir süreçtir.
Konu şu ki aynı davranışları yani eylem, eylemsizlik ve özellikler eski algınızda hissettiklerinizle aynı mı?
Başka bir deyişle yaş almamız ile birlikte bilincin seviyelerinde gelişiyor ve yaşadığım deneyimleri kaldıraç etkisinde istediğim sonuçları elde edebiliyor ya da elde etmeye yaklaşıyor muyum?
Ve…
Ayrıca bu sonuçlar, hayatımın diğer alanlarında pozitif bir etki yaratıyor mu?
Kendi nitelikleriniz, edindikleriniz ile sevdiklerinize nasıl destek olabiliyorsunuz? Onlara nasıl yaklaşıyorsunuz? Nasıl geri bildirimler alıyorsunuz? Aldığınız bu geri bildirimlerine gerçekten değer veriyor musunuz?
Ve…
Siz bu geri bildirimler ile ne yapıyorsunuz ya da yapmıyorsunuz?
Barış sizinle olsun. Sevgiler, saygılar.
Arzu Aykın

Yorum bırakın